Deze visualisatie draait om het loslaten van het leven zelf en kan best heftig zijn, bijvoorbeeld wanneer je met ziekte worstelt of angst hebt voor de dood. Je kunt er zelf voor kiezen of je de ingesproken versie volgt (zodat je niet precies weet wat je tegen gaat komen), of liever eerst leest wat er precies gebeurt. In het laatste geval is het soms wel lastiger om echt in het gevoel te gaan. We zijn dan al snel geneigd tot ‘nadenken over’ in plaats van voelen en ervaren.
Je kunt de ingesproken versie hier terugvinden (via Youtube): Ingesproken visualisatie
“Ga ontspannen liggen op een plek waar je je prettig voelt. Breng je aandacht naar je ademhaling. Probeer deze wat te verdiepen en te verlengen. Volg je adem naar binnen en naar buiten. Bij elke uitademing laat je meer en meer los wat je nu niet nodig hebt. Alle gedachten en gevoelens over de dag tot dusver of de dingen die nog komen gaan. Je blijft terugkeren naar je ademhaling.
Voel hoe de adem je lichaam voedt. Voorziet van zuurstof, van nieuwe energie. De zuurstof verspreidt zich door je lijf, vanuit je longen via de bloedbanen de rest van je lichaam door. Word je bewust van de bijzondere wisselwerking die zich elk moment vanaf je geboorte afspeelt in jouzelf. In- en uitademen. Zuurstof opnemen en koolstofdioxide loslaten. Opnemen en loslaten.
Stel je voor dat je nu op je sterfbed ligt en het moment is gekomen om het leven los te laten. Je voelt dat je ademhaling zwakker wordt, je lichaam voelt zwaar en moe aan. Laat alle gevoelens die opkomen als je je dit voorstelt maar toe, maar laat je er niet door meeslepen. Voel ze en adem ze dan weer uit via je uitademing. Het is tijd om alles los te laten, alles wat je hebt opgebouwd en iedereen om je heen. Tijd om de aarde los te laten. Je ademhaling wordt steeds oppervlakkiger en je voelt het leven uit je wegstromen. Je laat los.
Wat komt er allemaal in je op nu dit je laatste momenten op aarde zijn? Welke mensen of gebeurtenissen komen als eerste op? Neem de tijd om ze voorbij te laten komen. Mooie en verdrietige momenten. Keuzemomenten. Laat al wat in je opkomt maar opkomen.
Wat heb jij opgeofferd in je leven als je terugkijkt? Welke keuzes die je wel wilde maken heb je niet gemaakt? Waar heb je spijt van? Welke kanten van jezelf heb je niet ontwikkeld die je wel graag had willen ontwikkelen? Laat ook hier opkomen wat er opkomt.
Waar ben je dankbaar voor als je terugkijkt op je leven? Welke keuzes hebben je veel plezier en geluk gebracht? Wie hebben er voor jou gezorgd en voor wie heb jij met liefde gezorgd? Wat had je zeker niet willen missen?
Focus je dan weer op je ademhaling. Voel hoe die sterker wordt. Elke inademing zuig je het leven naar binnen. Leven dat je lichaam voedt. Je lichaam, het bijzondere mechanisme dat er elke dag voor zorgt dat jij de dingen kunt doen die je doet. Dat je kunt ademen, kunt eten, je voort kunt bewegen, je armen en benen gebruiken, kunt denken en ontdekken. Voel hoe het leven tot in de verste uiteinden van je vingers en je tenen stroomt. De adem komt overal.
Het is je tijd nog niet om het aardse leven los te laten. Er zijn nog stappen te zetten. Welke dat zijn bepaal je helemaal zelf.
Adem dan een paar keer wat dieper door en beweeg je vingers en tenen. Voel hoe ze reageren op wat je denkt en direct gehoorzamen. Dit ben jij, geest en lichaam samen. Neem een moment om helemaal terug te komen naar het hier en nu en open wanneer je eraan toe bent je ogen.”
Lees hier hoe je verder kunt gaan met dit thema.