Wednesday, 06 October 2021 07:18

Herfstblues?

Inmiddels is de herfst dan toch echt gestart. Na een warme nazomer kunnen we nu niet meer om de herfstige regenbuien heen. ’s Ochtends sta ik op terwijl het buiten nog pikkedonker is. Ik vind het altijd best een lastige omschakeling: van zomer naar herfst.

Ik gedij goed bij de warme, zonnige, lange dagen en heb dan energie voor tien. Afgelopen zomer waren we volop bezig met klussen in mijn nieuwe woning en hoewel er al veel af is, zijn er ook nog genoeg klussen om op te pakken. Ik vind het lastig om terug te schakelen van de energieke zomer, naar een periode van rust en naar binnen keren.

Toch is het elk jaar mijn lichaam dat me eraan herinnert dat het goed is om wat gas terug te nemen. De eerste weken van de herfst teer ik nog op het zonlicht dat ik in de zomer in me heb opgenomen, maar nu begin oktober merk ik dat ik sneller moe begin te worden. Dat het me meer moeite kost om na een dag werken nog iets in huis aan te pakken. En eigenlijk is dat maar goed ook. Ik ben iemand die anders maar door en door zou denderen en ik denk dat veel mensen dat tegenwoordig hebben. De herfst, met haar steeds langer wordende nachten en met de zon die nu echt aan kracht heeft ingeboet, laat ons zien dat we niet alleen maar dóór kunnen. Dat dit een tijd is om het wat rustiger aan te gaan doen. De tijd nemen om vanuit actie langzaam tot stilstand te komen.

De herfst herinnert mij eraan dat ik mag loslaten. Als ik niet genoeg energie heb om alle dingen te doen die ik zou willen doen op een dag, houdt dat automatisch in dat ik keuzes moet maken. Vroeger probeerde ik me daartegen te verzetten. Dan wilde ik net zoveel doen als in de zomer en baalde ik ervan als ik ’s avonds vroeger moe werd. Nu probeer ik eraan toe te geven en het minder als ‘moeten’ en meer als ‘mogen’ te zien. Ik mag kiezen welke dingen van mijn to do-list best kunnen wachten. Het hoeft niet allemaal vandaag af.

Ik merk dat sinds ik meer meegeef en mezelf toelaat om echt wat dingen los te laten, ik veel minder last heb van een herfstdip. Die dip ontstaat bij mij vooral wanneer ik op hetzelfde tempo door wil razen en merk dat het me niet lukt. Door toe te geven aan mijn veranderende energie in de herfst en eens wat vaker met een boek op de bank (of op een stoel, want de bank is nog niet geleverd) of wat vroeger naar bed te gaan, voel ik me ook in dit seizoen prettig. Er komt meer ruimte voor andere activiteiten. Rustige yogaoefeningen, vaker schrijven en weer met vilt aan de slag. Activiteiten waar ik me in de actieve zomer vaak geen tijd voor gun.

Ik zal waarschijnlijk altijd een zomermens blijven, maar het loslaten in de herfst voelt elk jaar wat prettiger. Hoe ga jij om met de wisselende energie? Lukt het je om terug te schakelen?