Voor de bevalling heb ik verschillende boeken over vrije geboorte gelezen en hoewel het steeds gebruikelijker is om in het ziekenhuis of een kraamhotel te bevallen, koos ik er bewust voor om (mits de omstandigheden dat toe zouden laten) thuis te bevallen. Ik richtte de slaapkamer met het bevalbad in met affirmatiekaarten, dierbare spulletjes en een voorouderaltaar met sieraden van mijn overleden oma’s. Het voelde prettig om te erkennen dat zovelen mij voor zijn gegaan en dat ik de kracht uit mijn ‘voormoeders’ zou kunnen putten. De maandag voor de bevalling maakten Jurre en ik nog een bevallingsschilderij: een intuïtief werk waarbij we zowel de geboorte als onze dochter in gedachten hielden. De spiraal staat voor het naar binnen keren, in mezelf, en er samen weer uitkomen. De verf was net droog genoeg om de drie lijnen tape op de dag van de bevalling te verwijderen en het schilderij neer te zetten.

Hoewel ik tijdens het echte bevallen me niet meer zo bewust was van mijn omgeving en voornamelijk in een eigen bubbel van bewustzijn verbleef, voelde ik me tijdens de bevalling omringd door krachtvoorwerpen. De geboorte startte met het breken van mijn vliezen toen ik ’s ochtends opstond en toen weeën alsmaar uitbleven (en ik wist dat ik binnen 24 uur zou moeten bevallen om niet ‘medisch’ te worden en alsnog naar het ziekenhuis te moeten) besloot ik naast het inzetten van voetreflex ook een last-minute affirmatie te maken. Weeën wees welkom, herhaalde ik steeds. Ik was banger voor het uitblijven van de weeën dan voor de pijn die ze mogelijk met zich mee zouden brengen. Rond 8 uur begonnen ze door te zetten en om kwart voor 2 ’s nachts werd uiteindelijk Emily geboren.

Schaduwkanten
In mijn boek Een jaar rond geluk koppel ik deze periode aan het thema schaduwkanten. Na een periode van loslaten in de herfst komen we dichter bij onze kern en daar kunnen ook onbewuste of onderdrukte delen van onszelf bij horen. We worden door de natuur uitgenodigd om naar binnen te keren, waar we oude patronen kunnen ontdekken en oplossen. De bevalling was voor mij ook zo’n reis: het naar binnen keren en oude (en nieuwe) angsten tegenkomen en die aangaan. In de weken voor de geboorte voelde ik steeds dat onze baby eerder zou komen en hoewel veel collega’s zeiden dat “een eerste altijd te laat komt” onderhandelde ik in gedachten met haar dat ze nog even zou blijven zitten totdat de nieuwe badkamer af was en ik de 37-wekengrens voorbij was en thuis zou mogen bevallen. Met precies 38 weken werd ze uiteindelijk geboren.

Het afstemmen op je innerlijk is iets wat in deze periode van het jaar meer centraal staat. In de zomer is de energie naar buiten gericht, vanaf de herfst worden we uitgenodigd meer naar binnen te keren en in de winter is de energie volledig inwaarts gekeerd. Bomen laten hun blad vallen, bovengrondse plantdelen sterven af en buiten wordt het kouder en guur (al is daar tot dusver nog niet zoveel van te merken…) Met het sterven van de natuur komt de basis bloot te liggen: de kale takken en stammen, de lege akkers en verse humuslaag. Ook in onszelf kunnen we die basis blootleggen en ontdekken wat er schuilgaat achter patronen, verwachtingen en maskers die we opgezet hebben. Terug naar de kern, naar wie we als kind waren en stukken die we hebben weggestopt maar die wel bij ons horen. Dat is wat ik zie in onze dochter: het volledig zijn, geen verwachtingen waaraan ze nog hoeft te voldoen, geen verplichtingen, geen verandering van hoe ze zich nu voelt en wie ze nu is. Het pure zijn dat we als baby allemaal ervaren, maar dat we door het leven te leven (deels) kwijtraken. Dat is logisch, want we leren dat we niet alleen op de wereld zijn en rekening dienen te houden met anderen. We zijn sociale wezens en leven te midden van anderen. Maar je opnieuw verbinden met je diepste zijn, je diepste innerlijk, kan je helpen om dichter bij je eigen kern te komen en minder bezig te zijn met dat wat anderen van je willen of verwachten. De schaduwen die over je persoonlijkheid gelegd zijn, kun je ontdekken. Dat kan confronterend zijn, maar ze leren kennen geeft ook ruimte, rust en licht.

Deze schaduwvisualisatie kan je daarbij helpen. kan je daarbij helpen.