Ik ben een echt zomermens, maar niet iedereen krijgt vanzelfsprekend energie van de hete zomerdagen. Soms is het lastig om op die zonneflow mee te gaan. Het einde van de lockdown betekent ook de herintreding van ‘verplichtingen’ en na een lange tijd binnen kan het best moeilijk zijn om te schakelen. De visualisatie die ik voor deze zomer heb geschreven kan je helpen ontdekken waar je de energie van de zon voor in wil zetten. De visualisatie is gebaseerd op de Japanse mythe van de zonnegodin Amaterasu. Ik moest daaraan denken toen er een (gedeeltelijke) zonsverduistering was anderhalve week geleden.
Het verdwijnen van de zon
Anderhalve week geleden was er een (gedeeltelijke) zonsverduistering. Een volledige zonsverduistering is een spectaculair en zeldzaam verschijnsel. De laatste keer dat we die in Nederland konden zien was in 1715 en pas in 2135 is de volgende. De kans dat we dat meemaken is dus vrij klein. Gedeeltelijke zonsverduisteringen komen elk jaar wel voor, wanneer de maan tussen de aarde en de zon schuift. Deze keer werd op het hoogtepunt 17% van het oppervlak bedekt. In vroeger tijden moet een zonsverduistering een enorme indruk gemaakt hebben op de primitieve mens. Veel cultussen draaiden om zonsverering en het plotseling verdwijnen van de zon zorgde daarom voor aardig wat commotie. Vrijwel alle mythologieën kennen wel een legende die uitlegt waarom de zon plotseling verdween. Binnen de Japanse mythologie gaat die over de godin Amaterasu.
Mythe van Amaterasu
De Japanse zonnegodin werd op een dag door haar broer Susanoo uitgedaagd voor een wedstrijd om te bewijzen wie de machtigste was. Wie de meeste nakomelingen zou voortbrengen was de winnaar. Amaterasu pakte het zwaard van haar broer af, brak het in drie stukken en creëerde zo drie godinnen. Susanoo trok de vruchtbaarheidskralen van Amaterasu’s armen en kauwde erop. Zo ontstonden vijf goden. Omdat de drie godinnen uit het zwaard van Susanoo kwamen en de vijf goden uit de kralen van Amaterasu, had zij gewonnen. De stormgod Susanoo werd boos en stuurde tornado’s op de aarde af, die rijstvelden en de tuinen en tempels van Amaterasu vernietigden. Ook doodde hij een pony die hij door het dak van één van haar tempels gooide. De pony was een heilig dier, gewijd aan Amaterasu. Amaterasu was zo geschrokken en beledigd dat ze zich in een grot verstopte. Zodra ze in de grot verdween, werd de aarde gehuld in duisternis.
Wat de andere goden ook probeerden, Amaterasu wilde niet uit de grot tevoorschijn komen. De godin van de dageraad en de lach, Uzume, had een plan. Ze voerde een erotische sacrale dans uit, waardoor de andere goden moesten lachen. Amaterasu werd nieuwsgierig waarom iedereen zo moest lachen. Men zei tegen haar dat ze moesten lachen omdat ze een nog mooiere godin zagen dan zij. Amaterasu, die bekend stond als de mooiste godin, moest nu wel komen kijken. Zodra ze iets verder uit de grot wilde reiken om het te zien, hield één van de goden haar een spiegel voor. Het verblindde haar even en toen konden de andere goden haar uit de grot trekken. Ze overtuigden haar om haar plek aan de hemel weer in te nemen en de aarde werd weer verlicht door de zon. Susunoo werd voor zijn zonden verbannen naar de aarde.
De mythe van Amaterasu inspireerde mij om een visualisatie te schrijven die je kan stimuleren om zelf die grot uit te komen. Er zijn altijd redenen waarom we bepaalde delen van onszelf, verlangens of wensen weggestopt houden. Of, als we ze wel aan het oppervlak laten komen, redenen waarom we er nooit echt mee aan de slag gaan. Misschien zijn we net als Amaterasu ooit beledigd toen we aangaven wat we graag zouden willen. Of bang voor de gevolgen. Wie weet valt jouw ‘tempel’ ook wel als een kaartenhuis in elkaar. De start van de zomer is het moment om met je wensen, verlangens of verborgen delen aan de slag te gaan. De zon kan met z’n kracht alle belemmeringen, twijfels en bezwaren wegsmelten en ons van de nodige energie voorzien om écht aan de slag te gaan met dat wat we graag willen.